Βοσπορίτισσα

Βγήκε τ’ άστρο τησ αυγήσ
Στο παράθυρο τησ γησ
Βοσπορίτισσα κοιμάσαι
Να ξεχνάσ να μην θυμάσαι

Γι’ αυτά τα μάτια καίει το καντήλι
Λεσ κι είν’ ελπίδα που 'χει ανατείλει
Μοσχοβολάει ο καιρόσ καημούσ
Γι’ αυτό το σώμα τ’ άσπιλο σώμα
Μέχρι κι ο θάνατοσ πεθαίνει ακόμα
Και πια δεν έχει ο θεόσ εχθρούσ

Βγήκε φωσ εσπερινό
Λέει τραγούδι σκοτεινό
Βοσπορίτισσα ποια μοίρα
Σ’ άφησε χωρίσ πορφύρα