Αμφισβήτησα τον Λόγο της Πτώσης μου

Αμφισβητησα το λογο της πτωσης μου
Κατα τη διαρκεια της μονος μου σε δρομους πολυσυχναστους
Ενωπιον θεου και δαιμονα εχω τη γνωμη μου επωνυμος μεθυσμενος στην πολη μου
Μικροφωνο κολλημενο στο στομα μου κοιτανε καλα καλα ποτε δεν ειδανε MCs σωστα να τα μιλανε
Και να μαι μετα απο τον πολεμο πολεμαμε φιδια θελουν να κρατηθουν απο πανω μου
Μα δε χωραμε κι αφου τοσο σε χαλαει που βρηκα τη μεθοδο να τοποθετω το στιχο σωστα ωστε να ποναει
Στασου απεναντι μου εσυ κι εκατονταδες ερπετα εχω την καψα να ζυγισω το σπαθι μου
Δε κανω ραπ να βγαλω χρημα αφου γεννηθηκαμε στην Αθηνα
Ειδωλο για παιδια ποτε δεν ημουν εκτος κι αν ζουνε μεσα σε σελατινα
Στολος αρρωστων κακοποιοι της γκοθαμ ειμαστε φανατικοι τον ηχο σπρωχτον
Μεχρι την Ευρωπη και για την ομαδα μου νεκρος
Πουτανα μπουκωσε με πριν χαθω στο φως θα φερω
Χαος μαζι μου την επομενη φορα που θα σου πουν πως κυκλοφορει το CD μου
Θυμισου το μονο κενο για θεα διχως αλεξιπτωτο
Ο μαγος κοιταζει την πολη ως αντικειμενο σε σενα δε χαραμιζω το βλεμμα μου καν κι αυτο ειναι σιγουρο
Καθομαι στριβω στον περιβολο καβατζωμενος απο την περιπολο
Αν ειναι δυνατον εχω εθιστει σε κατι αμφιβολο με καταστρεφει
Εσωτερικα σε κατι καπου αναλωθηκα για λιγο πηρα θαρρος και σηκωθηκα
Κατω απτην επιφανεια απομονωθηκα παρων εμεις κ οι αμαρτιες μας μεταλλαξη ψυχων
Σ ενα πλανητη που κυβερναται απο δαιμονες
Λογος ημων κ ειμαι τα παντα για μενα αφου μ ακους ακομα
Κ ειναι το Bong