Μάνα γλυκιά υπόφερες

Δε γνώρισα μανούλα μου
Του πόνου το κρεβάτι
Ώρεσ πολλέσ περάσανε
Χωρίσ να κλείσω μάτι

Πάντα καθόμουν σκεπτικόσ
Κι όλο συλλογισμένοσ
Πωσ το ‘παθα και βρέθηκα
Στο αίμα βουτηγμένοσ

Μάνα γλυκιά υπόφερεσ
Και πόνεσε η ψυχή σου
Συγνώμη τώρα σου ζητά
Μανούλα το παιδί σου