Η ταμπακιέρα

Τι μου τη χάρισεσ αυτή τη ταμπακιέρα
Αφού για μένα πονηρά έχεισ σκεφτεί
Κι αφού στο βάθοσ θέλεισ να με κάνεισ πέρα
Τι μου τη χάρισεσ την ταμπακιέρα αυτή

Την ταμπακιέρα σου δεν έπρεπε να πάρω
Γιατί τη βλέπω και βαθιά μελαγχολώ
Μέχρι που σκέφτομαι να κόψω το τσιγάρο
Για να σε διώξω μια στιγμή απ' το μυαλό

Ποτέ δε μ' άφησεσ να δω μιαν άσπρη μέρα
Και σου γουστάρει πάντα να με τυραννάσ
Κι ίσωσ μου χάρισεσ αυτή την ταμπακιέρα
Για να μου γίνει και το κάπνισμα βραχνάσ