Το κουρέλι

Μ' έχεισ κάνει πια κουρέλι
Τι τη θέλω τη ζωή
Ωσ και ρούχα ρούχα μπαλωμένα
Φόρεσα φόρεσα άπονη για σένα

Μάρτυρεσ είν' οι γειτόνοι
Που για σένα τουσ ρωτώ
Όλα τα ‘χω τα ‘χω πια χαμένα
Έχασα έχασα άπονη και σένα

Μαύρεσ σκέψεισ κάθε ώρα
Μου θολώνουν το μυαλό
Κι απ' του πόνου του πόνου το μεθύσι
Μια ζωή μια ζωή άπονη θα σβήσει