Ασημοφέγγαρο σβησμένο

Είχεσ βάλει δυο γιασεμιά
Μεσ στα μαλλιά μου σαν άστρα
Κι όρκο μου ‘χεισ δώσει βαρύ
Λύπη πια να μη μασ βρει

Μα μια νύχτα μεσ στην βροχή
Δίχωσ πια ψυχή
Πήρα το στερνό σου φιλί
Δεν μ' αγάπησεσ πολύ

Ασημοφέγγαρο σβησμένο
Στον ουρανό τον ματωμένο
Την σκιά σου τώρα κυνηγώ
Ίσωσ κάποια μέρα να ‘ρθεισ
Αν τον λόγο σου θυμηθείσ

Καίγανε τα χείλη φωτιά
Μια πυρκαγιά στην καρδιά μου
Κι ήταν η ματιά σου θολή
Σαν θαμπή ανατολή

Κι η πικρή εκείνη η βραδιά
Που ‘φυγεσ μακριά
Έγινε το αίμα νερό
Χρόνια να σε καρτερώ