Μη με ρωτάς

Κάτσε λιγάκι να σου πω
Για μια τρελή ελλάδα
Δυο τρεισ κουβέντεσ λαϊκέσ
Αυτέσ που λεν τισ κυριακέσ
Απλοί ανθρώποι του λαού
Παρέα στη λιακάδα

Τα λόγια μοιάζουν με ψωμί
Σε βρώμικο τραπέζι
Μια πλάκα είναι που γυρνά
Χωρίσ ν' ακούσ τι παίζει
Μη με ρωτάσ μη με ρωτάσ
Πωσ χάσαμε τα χρόνια
Ο κόσμοσ έγινε κλουβί
Κι είμαστε εμείσ τ' αηδόνια

Κάτσε λιγάκι να σου πω
Σαν να ‘σουν αδερφόσ μου
Τόσα παράπονα παλιά
Όσα στα δένδρα τα πουλιά
Παράπονα που ακούσ να λεν
Στα σπίτια όλου του κόσμου