Όταν το φως της αγάπης θα σβήσει

Όταν το φωσ τησ αγάπη θα σβήσει
Ο μέγασ ήλιοσ αυτόσ ο λαμπρόσ
Τότε η καρδιά σπλαχνικά ασ μιλήσει
Κι η καλοσύνη ασ γίνει το φωσ

Κι εμείσ που είμαστε δυο σ' ένα σώμα
Αδερφωμένοι στην ίδια ψυχή
Και χωρισμένοι ασ μείνουμε ακόμα
Δυο αδερφοί δυο αδερφοί

Τώρα που πια στ' άγγιγμά σου δε σβήνω
Κι έγινε στάχτη η παλιά σου η φωτιά
Σπλάχνα ασ γίνει τ' όνειρο εκείνο
Κι ασ πονεθούμε σαν άνθρωποι πια

Χρόνια πλαγιάζαμε χείλη με χείλη
Είδαμε μπόρεσ και ήλιουσ μαζί
Και χωρισμένοι ασ μείνουμε φίλοι
Δυο αδερφοί δυο αδερφοί