Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά [1939]
Ψηλά τα παραθύρια σου
Και μακριά κοιτούνε
Κι όταν με δούνε κι έρχουμαι
Δίχωσ αέρα κλειούνε
Ψηλά τη χτίζεισ τη φωλιά
Και θα λυγίσει ο κλώνοσ
Και θα σου φύγει το πουλί
Και θα σου μείνει ο πόνοσ
Βασιλικό στη γλάστρα σου
Τι θέλεισ και ποτίζεισ
Εγώ δε θα περάσω πια
Γιατί με βασανίζεισ
Ψηλά τα παραθύρια σου
Σε καραβιού κατάρτια
Ρίξε μου τα μαλλάκια σου
Να κάνω σκαλοπάτια