Ζητώ παντού ο καημένος [1940]
Νύχτα και μέρα γυρίζω μεσ' τουσ δρόμουσ
Ζητώ παντ' ο καημένοσ να βρω παρηγοριά
Λαχτάρησα τα χάδια τα πρώτα μασ τα βράδια
Θυμούμαι κάποιεσ νύχτεσ με πόνο στη καρδιά
Με άλλον μια σμίγεισ γιατί γιατί να φύγεισ
Ρωτώ δυστυχισμένοσ γιατί να μ' αρνηθείσ
Δεν πόνεσ' η καρδιά σου δεν δάκρυσε η ματιά σου
Γιατί να με ξεχάσεισ και άλλον να ποθείσ
Χάνομαι σβήνω δε ξέρω τι θα γίνω
Γυρνώ πια απελπισμένοσ στιγμή δεν σε ξεχνώ
Θυμόμουν τα φιλιά σου ζητώ την αγκαλιά σου
Με δέρνει ο καημόσ σου και κλαίω και θρηνώ