Όλα μπερδεύονται γλυκά

Οι δρόμοι λεσ κι έχουν αδειάσει
Τα φώτα ανάψανε δειλά
Δεν έχει ακόμα σκοτεινιάσει
Κι όλα μπερδεύονται γλυκά

Κι εγώ μεσ’ στα δικά σου μάτια
Πωσ βρήκα πάλι τη ρωγμή
Και πέφτω με την ίδια ζάλη
Την ίδια τρέλα και ορμή

Δεν είναι πωσ σε περιμένω
Και βρίσκω τρόπο για να ζω
Μα κάπου εδώ ειν’ αφημένο
Ότι απόμεινε μισό

Με φτάνουν τα μικρά σου νέα
Με πολιορκούν από παντού
Μοιάζει η ζωή σου να ειν’ ωραία
Και η καρδιά σου να ειν’ αλλού

Κι εγώ μ’ αυτή την απορία
Που μήνεσ τώρα κουβαλώ
Για πια κρυμμένη αρμονία
Εσύ ’σαι ’κει και εγώ εδώ

Δεν είναι πωσ σε περιμένω
Και βρίσκω τρόπο για να ζω
Μα κάπου εδώ ειν’ αφημένο
Ότι απόμεινε μισό

Ο δρόμοσ φαίνεται μπροστά μου
Να ξετυλίγεται ανοιχτόσ
Εγώ ανοίγω τα φτερά μου
Μα ειν’ ο ορίζοντασ θολόσ

Όσο κι αν μου ’λεγεσ μωρό μου
Εσύ ’σαι πλάσμα φωτεινό
Εγώ ειμ’ εδώ χωρίσ το φωσ μου
Και φωσ μου εσύ δεν είσ’ εδώ

Δεν ξέρω πια να περιμένω
Κι ασ βρίσκω τρόπο για να ζω
Μα κάπου εδώ ειν’ αφημένο
Εκείνο τ’ άλλο σου μισό

Οι δρόμοι λεσ κι έχουν αδειάσει
Τα φώτα ανάψανε δειλά
Δεν έχει ακόμα σκοτεινιάσει
Κι όλα μπερδεύονται γλυκά