ผู้ป่วยความจำเสื่อม

ฉันความจำเสื่อม
ไม่เคยจำว่าเธอนั้นเคยได้ทำร้ายใจ
ไม่เคยจำว่าเธอนั้นเคยทำให้ช้ำสักเท่าไร
หมดน้ำตาไปแค่ไหน
หากมันรั้งให้เธอไม่ไปจากฉันได้ ฉันยอม

ฉันความจำสั้น
ไม่เคยจำถ้อยคำที่เธอเคยตัดพ้อยังไง
ไม่เคยจะจำที่เธอนั้นทำให้ร่ำร้องจะเป็นจะตาย
ฉันจำไม่ได้ ที่ยังทนโง่งมมากมายก็เพราะฉัน
มันรักเธอเพียงคนเดียว (ฮ้า)

อาจจะดูไม่ดีนัก
ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้
อาจจะดูไม่เข้าที
ที่ยอมให้เธอทำร้าย (ฮ้า)

แต่ถ้าลองมาเป็นฉัน
มีแค่เพียงหนึ่งเหตุผลที่ง่ายดาย
คือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเอง

ฉันความจำเสื่อม
ไม่เคยจำเรื่องวันที่เรานั้นไม่เข้าใจ
ไม่เคยจะคิดว่าเราสองคนนั้นต้องแยกกันไป
เข้ากันไม่ได้
มีแต่ความทรงจำสุดท้ายก็คือฉัน
มันรักเธอเพียงคนเดียว (ฮ้า)

อาจจะดูไม่ดีนัก
ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้
อาจจะดูไม่เข้าที
ที่ยอมให้เธอทำร้าย (ฮ้า)

แต่ถ้าลองมาเป็นฉัน
มีแค่เพียงหนึ่งเหตุผลที่ง่ายดาย
คือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเอง

จะให้ทำอย่างไรถ้าในเมื่อใจฉัน
มันรักเธอเพียงคนเดียว (ฮ้า)

อาจจะดูไม่ดีนัก
ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้
อาจจะดูไม่เข้าที
ที่ยอมให้เธอทำร้าย (ฮ้า)

แต่ถ้าลองมาเป็นฉัน
มีแค่เพียงหนึ่งเหตุผลที่ง่ายดาย
คือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเอง (ฮ้า)

อาจจะดูไม่ดีนัก (อาจจะดูไม่ดีนัก)
ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้
อาจจะดูไม่เข้าที
ที่ยอมให้เธอทำร้าย
แต่เธอลองมาเป็นฉัน ฮ้า

ไม่ต้องหาหรอกเหตุผลที่มากมาย (ไม่ต้องหาหรอกเหตุผล)
แค่รักเธอมากกว่าใครเท่านั้นเอง