Tamura Kafka

Heredot'un kaleminden çıkanlara selam
Yaşanılan en büyük devrim gibi sonu bayat
Duvarların konuştuğu ruhumdaki sonum için
Yaktığımız gökyüzündeki sanat için banal
Kurulan ütopyada yaşamaktan bıkmaksa
Bir elinde bıçak ve yol sonu Tamura
Kafka ile sahilde dökülüyor ilk sakura
Gözlerimi kapatınca batıyorum ben çamura
Bulutlardan atlarken
Dünlerde kalırken
Sorunlardan kaçarken
Unutulanlarla
Karga adam peşimde
Bu gördüğüm ince çizgide
Yine sen hayallerimde derinde
Tozlu raflarda beklerken gizlice
Zaman akarken elimden
Isıtılan birkaç anı
Yazılan senaryoyunun peşindeki gölgemizin diğer adı:Suç
Öfkemizin peşindeydi kan ile damga
Tek ritalinin sildiği gamla
Ve şimdi denilen olmasa
Ömrüme kederle her gün dolmasa
Bu kaçışın peşindeki ruhumsa eskisi gibi ve
Çizgiyle aynı hep yalnıza bugün