Ήσουν καλός κι ήσουν γλυκός

Ήσουν καλόσ κι ήσουν γλυκόσ
Κι είχεσ τισ χάρεσ όλεσ
Όλα τα χάδια του αγεριού
Του κήπου όλεσ τισ βιόλεσ

Το πόδι ελαφροπάτητο
Σαν τρυφερούλι ελάφι
Πάταγε το κατώφλι μασ
Κι έλαμπε σαν χρυσάφι

Νιότη απ' τη νιότη σου έπαιρνα
Κι ακόμη αχνογελούσα
Τα γερατειά δεν τρόμαζα
Το θάνατο αψηφούσα

Και τώρα που θα κρατηθώ
Πού θα σταθώ που θα μπω
Που απόμεινα ξερό δεντρί
Σε χιονισμένο κάμπο

Πωσ θα γυρίσω μοναχή
Στο ερμαδιακό καλύβι
Έπεσε η νύχτα στην αυγή
Και το στρατί μου κρύβει

Ωχ δεν ακούστηκε ποτέσ
Και δεν μπορεί να γίνει
Να καίγουνται τα χείλια μου
Και να ‘μαι μπροσ στην κρήνη