On i słońce

Przez świat szedł od lat zwykły on
Przez świat razem z nim słońce szło

Co dzień budził ich ten sam świt
Co dzień drogą w dal razem szli
Drogą w dal przez zieleń pól
Białe piaski i szczyty gór

Co dzień taki sam chleba smak
Co dzień czegoś dość czegoś brak
Czegoś brak i razem szli
Dzieląc trud pół na pół

Co dzień bramy miast dachy wsi
Co dzień dobry dzień albo zły
Albo zły przez błota łąk
Stare mosty i senny las

Przez świat szedł od lat zwykły on
Przez świat razem z nim słońce szło
Słońce szło i tam gdzie on
Ono też w wiatr czy deszcz

Lecz raz zwykły on w cieniu siadł
Bo już nie miał sił iść przez świat
Iść przez świat a słońce w dal
Poszło samo on został sam

Poszło samo on został sam
Poszło samo on został sam