Als de muren konden praten

Als de muren konden praten
Over alles wat ze zien
Ja dan zouden hun verhalen
Ons verwonderen misschien
Want er bestaat zoveel leed
Dat men niet weet

Als de muren konden praten
Over alles wat gebeurd
Achter ieder vensterraam
Zouden wij niet zo voldaan
Elke avond slapen gaan
Er is zoveel eenzaamheid
Die uit trots verborgen blijft
En waaraan geen mens wat doet
Omdat niemand ze vermoedt

Als de muren konden praten
Over alles wat geschied
Zou er soms wel iemand zijn
Die een mens troost in ’t verdriet
Maar de muren praten niet
En die muren zwijgen stug
Over liefde en geluk
En bewaren elk geheim
Waarvan zij getuigen zijn

Als de muren konden praten
Over jou en over mij
Zal de hele wereld zien
Dat er ondanks leed en pijn
Nog verliefde mensen zijn