Η χοντρόλια

Είμαι καλόσ ντελικανήσ με προξενιά καμπόσα
Κι ούλοι με λένε κουζουλό μα τα 'χω τετρακόσια
Βραδιάζω ξημερώνομαι σε στράτεσ και σ' αμπέλια
Και γύρω μου μαζώνονται πολλά μικιά κοπέλλια

Τι του 'διωξε του κύρη μου να πάει να τη ζητήξει
Χωρίσ κουβέντα να μου πει χωρίσ να με ρωτήξει
Κι η μάνα μου καλή κι αυτή για νύφη τηνε θέλει
Φωνιάζει μου να παντρευτώ να κάνω και κοπέλλι

Δε μοιάζει ούτε με πέρδικα ούτε με κυπαρίσσι
Μα μου βρουχάται σαν θεριό όντε με συναντήσει
Δε μοιάζει με εικόνισμα που αναβλύζει μύρο
Καλλιά την κάνεισ χοντρολιά πεσμένη σ'ένα γύρω

Κι οι χωριανοί με πιάνουνε μήπωσ και με συβάσουν
Αν παντρευτώ τη χοντρολιά αυτοί θα ησυχάσουν
Μου λένε έχει πολλά προυκιά άρχοντασ θα λογάσαι
Κι αν είναι μια ολιά παχιά να μη στενοχωράσαι

Κι έδειξα πωσ φουρκάστηκα κι έκανα οπίσω
Εδά θα δει ο κύρησ μου τι θα του ξελαμίσω
Τον έστειλα και έκλεισε την ώρα και τη μέρα
Απού εγώ κι η χοντρτολιά θ' αλλάξωμε τη βέρα

Κι όταν η μέρα ζύγωσε και στρώσαν πανηγύρι
Σέλωσα του γειτόνου μασ το όμορφο μπεγίρι
Εκρέμασα και τον τσιφτέ στην πλάτη μου από πίσω
Αν τύχει και με πιάσουνε για να τσι φοβερίσω

Μαζώχτηκαν οι χωριανοί στ' αι γιωργιού τη χάρη
Όλοι με ανήμεναν γαμπρό και μ' είδαν καβαλλάρη
Ήντανε αυτό απού 'καμεσ μωρέ αφορεσμένε
Ζωή σε λόγου σου παππά φωνάζω του καημένε

Αφήσετε τον χωριανοί κανείσ μη του σιμώσει
Έχει στα χέρια του τσιφτέ και θα μασ εσκοτώσει
Πριν νηματίσω τ' άλογο πολύ μακριά να πάω
Κλέβω τα ξεροτήγανα στο δρόμο για να φάω

Ετσά το γάμο χάλασα τ' ωραίο πανηγύρι
Τόσα προυκιά κι αν έχασα μου 'μεινε το μπεγίρι
Κι εγίνικα διάσημοσ σ' όλησ τσι γησ τη στρώση
Δεν άφηκα μια παντριγιά να με κακοποδώσει