NIKS

Şam verse

Gecenin karanlığında essizliği
çığlık gibidir hissettiğinde Sessizliği
Unutmak zor yüzleri üstüne kapı çektiğin
Hayat acımasız Biçemedim hiç bi ektiğimi
Piç ettim bir gençliği iç çektiğim yok
İnan Flu geçmişim hiç netliği yok
Yalnızlık öğretir pekliği dostum oldu acılarım Tek diilim

İçe kustum boğazda düğümlü cümleleri
Kana bulayıpta yazdım bu sayfalara bebeğim
Hepsi unutama diye Öldüğüm Günde beni
nasıl diriliyim yaşamadan yakın küllerimi

Atın boğazından istanbulun kayıp düşlerim hiç ayık görmedim kendimi bayık gözlerim sıkıldım hergün aynı bok yaşamadan ölmek mi yaşam uyanmak istemem artık kabustan gerçekliğe dönmeyi

Ohash verse

Güneş doğmadan ay ışığı kara bulutlar
Düşüp üstüme çöktü gökyüzünde
Kanımı emmek için vampirlerin hepsi kuyrukta
Canımı alsalar bile ölümsüzüm

Ecel okunur ama yine de bitmiyor benim gecem
Her şey bi muamma bu da benim bilmecem
Diyecem ama bunu bize kim belirleyecek ?
Diyecek deli bana anlattıklarım delice çünkü

Aynaya kapat gözünü
Soğuk ruhum buz gibi çözülür
Kimseler değiştiremez özümü
Kimseler değiştiremez sözümü