Το συρτάρι
Στο παλιό συρτάρι μου τησ υπομονήσ μου
Έκλεισα τα χρόνια μασ που έχουν πια χαθεί
Τισ φωτογραφίεσ σου και τισ αναμνήσεισ
Κι όλα τα ενθύμια που 'χαμε δεθεί
Το συρτάρι στοίχειωσε απ' τη μυρωδιά σου
Κι ένα βράδυ τ' άνοιξα πριν να κοιμηθώ
Κι ένα μοναχά φτερό βρήκα απ' τα φτερά σου
Που δε φτάνει αλίμονο να πετώ κι εγώ
Τώρα ούτε σπίτι πια ούτε και συρτάρι
Ν' αποδείξει πωσ κι οι δυο ζήσαμε μαζί
Άλλουσ δρόμουσ πήραμε που έγιναν κουβάρι
Δεν υπάρχει τίποτα για ν' αποδειχθεί
Το συρτάρι στοίχειωσε απ' τη μυρωδιά σου
Κι ένα βράδυ τ' άνοιξα πριν να κοιμηθώ
Κι ένα μοναχά φτερό βρήκα απ' τα φτερά σου
Που δε φτάνει αλίμονο να πετώ κι εγώ