Hoşçakalın Gözüm
(Ay, ay, ay, ay)
Ey
Aylardır üstünde oturduğunuz çükten kudurmuştunuz artık
Hoşça kalın gözüm, büyük bi' yükten kurtuldunuz (ey)
Sapıtmış bi’ isyan ruhunuz
Parçalanmış dostuklardan dökülen sırlar duydunuz
Sizler benim için İstanbul'dunuz (yeah)
Benim sizlerle bi' derdim yok (yok yok yok) derdim eskiden
Ama şimdi kimseyle derdim yok, benim derdim herkesle
Tahammül edemedim dünyaya, kaçmayı denedim kumaşlar satıp
Karar veremedim attığım her kulaç yarım kalır
Gözünün önünde deliriyorum ve her türlü çözümü deniyorum
En sonunda yüzünü görüyorum, uykumdan hüzünü siliyorum
Sen komiklik yapıp dur sofistik kalır
Pokemon gibiydik, zıbardık içip
Hep Hip Hop’a yatırdık peşine karıştık işe ve batırdık işi
Ben mükemmel değildim hiçbi' zaman, hâlâ da değilim
Ama insanlar yalnızca ben bu işi yapınca saygıyla eğilir
Sen yaptıkların için kendinle yüzleş, iyi düşün bi' anlık değil (düşün)
Kendine gelince hatırla en başta inandığımız şeyi (hatırla)
Kimse için özel değil bu hayatımdan çıkan bütün dostlara
O kadar çok var ki (ooo)
Sorun bende sanardım
Ve içten pazarlıklarınıza gerçekten (yeah) hiç şaşırmadım (yeah)
En eski hallerinizi bile hâlâ dün gibi hatırlarım
İlla ki hatalarım olmuştur, özür diledim çoğundan
Çözüm ürettim sorunca, gönül dedim kovunca
Sözüm tütün gibi kulak arkası söyle ömür nedir doğunca
Neyim kalır ölünce ince bir sitemden gayrı?
Hayat neleri getirir, neleri götürür
Bedeli ölüm olsa bile
Dayan, durma onlar gülsün kendi hâline
Hayat neleri getirir, neleri götürür
Bedeli ölüm olsa bile
Dayan, durma onlar gülsün kendi hâline
Hayat neleri getirir, neleri götürür
Bedeli ölüm olsa bile
Dayan
Hayat neleri getirir, neleri götürür
Bedeli ölüm olsa bile
Dayan
Biz unuttuk her şeyin bizim için ne kadar kolay olduğunu
Tek gereken yazmaktı, beraber ve dürüst yazmak
Tüm günümüz eğlenmek ve uyumak olurdu kelimeleri tükürüp atsaydık
Şimdi ise karşımda ağlamaktan sümüğün ak'cak
Hoşça kalın gözüm, büyük bi' yükten kurtuldunuz