Het huis dat ik bewoon

Ik voel me soms een vreemdeling in het huis dat ik bewoon
Het lichaam dat ik heb van vlees en bloed
Ik voel me soms verloren in het huis dat ik bewoon
Door wat ik, dwalend door dat huis, daarin ontmoet

Ik kom er dingen tegen waar ik de oorsprong niet van snap
En ik vraag me af: heb ik niet opgelet
Wat moet ik met die handel? Is dat allemaal van mij
Hoe komt het hier? Wie heeft dat neergezet

Zoals die kast met ijdelheid
En die la met jaloezie
En heb ik voor die achterdocht betaald
Die koffer vol met twijfel
Die kist voorzichtigheid
Heb ik dat allemaal zelf in huis gehaald
In het huis dat ik bewoon en ik schrik er eigenlijk van
Van de dingen die ik in dat huis ontmoet
En dan voel ik mij een vreemdeling in het huis dat ik bewoon
Het lichaam dat ik heb van vlees en bloed

Ik voel me soms een vreemdeling in het huis dat ik bewoon
Het lichaam dat ik heb van vlees en bloed
Ik merk dat ik veel kwijt ben in het huis dat ik bewoon
En ik ga zoeken want ik denk: dit is niet goed
Waar zijn toch al die dingen waar ik zo van hield
Ik heb ze gisteren toch nog allemaal gehad
Hoe kan mijn vrolijkheid nou weg zijn en mijn tintelende hoop
Is er iemand hier geweest die heeft gejat

Waar is mijn wilde fantasie
Waar is mijn onbevangenheid
Waar is mijn openheid en mijn bravoure van toen
Die kunnen toch niet weg zijn
Ik kan niet zomaar zonder ze
Ik moet daar nog zo vreselijk veel mee doen

Maar waar moet ik nou beginnen in het huis dat ik bewoon
Het lichaam dat ik heb van vlees en bloed
Kan jij niet komen helpen? Jij hebt dat vaak gedaan
Jij kon dat altijd zo ontzettend goed

Met jou voel ik me thuis in het huis dat ik bewoon
Jij kent mijn huis zo lang al en zo goed
Jij weet een plek voor alles
En ook voor al mijn troep
Jij kent me als jouw eigen vlees en bloed