Φυλής και Σπάρτης

Μεσ το σκοτάδι πάλι περνάει
Το παλληκάρι που σ' αγαπάει
Φυλήσ και σπάρτησ στρίβει γωνία
Και τονε τρώει η αγωνία

Την αγάπη σου έχεισ δώσει
Σ' έναν άλλον πιο λεφτά
Μα τα χείλια σου ζητάνε
Του λεβέντη τα φιλιά

Κλαίει άκου σαν μικρό παιδάκι
Βρ' έβγα για λίγο στο μπαλκονάκι
Μη του χαλάσ άλλο χατίρι
Βάλε στισ δυο το ξυπνητήρι

Και μην ακούσ άλλον κανένα
Αφού το θέλεισ το παιδί
Πιο πολύ κι απ' το χρυσάφι
Η αγάπη η αληθινή

Σε βλεπω τώρα που κατεβαίνεισ
Και την ψυχούλα μου πωσ τη γλυκαίνεισ
Βρε άιντε και τρέχεισ στην αγκαλιά του
Και πάει να σπάσει η δόλια η καρδιά του

Γεια στα χέρια σου βρε θέε μου
Που 'πλασεσ τέτοιεσ ψυχέσ
Που γουστάρουν την αγάπη
Δίχωσ τζιριτζάντζουλεσ

Pavlos Sidiropoulos