Róż i Dusz

Gdy w oczy zajrzy strach i złość
Proszę, pomóż mi nazwać ją
Za siebie wyrzuć gniew i głaz
Bezbronne własne "ja"
Ah ah, ah ah. Ah ah, ah ah

Za jaką cenę ten świat jest nasz
Gdy musimy wciąż się bać?
Za ścianą ciszy chowasz wciąż swą twarz
Bezdomne własne "ja"
Ah ah, ah ah. Ah ah, ah ah

Z bukietem róż i dusz
Nasza godność płonie
Na granicy snów
Być może to już koniec
Róż i dusz

O świcie przyjdą pod mój dach
By zabrać to, co mam
W mundurach będą w twarz się śmiać
W kobiece martwe "ja"
Ah ah, ah ah. Ah ah, ah ah

W niepamięć rzucić chcę tamte dni
Ja pomogę tobie w tym
Z bukietem róż i dusz
Nasza godność płonie
Na granicy snów
Być może to już koniec
Róż i dusz