อ้ายเก่งกะด้อ

ที่น้องเห็นอ้ายเป็นบ่ส่วง
เป็นป่วงป่วงกะแค่น้อยใจ
บ่ต้องเป็นห่วงแค่นี้อ้ายไหวอ้ายเก่งกะด้อ

ฮู้อยู่ว่าหลูโตนย้านอ้ายทนรับมือบ่ไหว
ตอนน้องตัดสินใจว่าสิไปจากอ้ายคนนี้
ฮักกะฮักแต่ฮู้อยู่ดอก
ว่าอ้ายต้องถอยให้น้องไปดี
ให้เขาดูแลคือสิดีกว่านี้อ้ายเข้าใจ

กะยังบ่ลืมกะยังคิดฮอดคือเก่า
กะมีแนลังเทื่อแอบเหงาแต่กะพออยู่ไหว

อ้ายบ่ได้เป็นหยังอ้ายเก่งกะด้อ
ยังหายใจต่อบ่ตายดอกส่ำนี้
น้ำตาไหลก็เพราะว่าอ้ายนั้นยินดี
บ่ได้มีอาการฟูมฟาย
ที่น้องเห็นอ้ายเป็นบ่ส่วง
เป็นป่วงป่วงกะแค่น้อยใจ
บ่ต้องเป็นห่วงแค่นี้อ้ายไหวอ้ายเก่งกะด้อ

อ้ายยินดีทุกอย่าง
พร้อมสิย่างหลีกไปให้พ้น
สิบ่รั้งให้เธอต้องทุกข์ทน
เมื่อได้เจอคนใหม่ที่ใช่พอ
ฮักกะฮักแต่ฮู้อยู่ดอก
ว่าอ้ายต้องถอยให้น้องไปต่อ
เขาดีกว่าหลายอ้ายยังดีบ่พออ้ายเข้าใจ

กะยังบ่ลืมกะยังคิดฮอดคือเก่า
กะมีแนลังเทื่อแอบเหงาแต่กะพออยู่ไหว

อ้ายบ่ได้เป็นหยังอ้ายเก่งกะด้อ
ยังหายใจต่อบ่ตายดอกส่ำนี้
น้ำตาไหลก็เพราะว่าอ้ายนั้นยินดี
บ่ได้มีอาการฟูมฟาย
ที่น้องเห็นอ้ายเป็นบ่ส่วง
เป็นป่วงป่วงกะแค่น้อยใจ
บ่ต้องเป็นห่วงแค่นี้อ้ายไหวอ้ายเก่งกะด้อ

อ้ายบ่ได้เป็นหยังอ้ายเก่งกะด้อ
ยังหายใจต่อบ่ตายดอกส่ำนี้
น้ำตาไหลก็เพราะว่าอ้ายนั้นยินดี
บ่ได้มีอาการฟูมฟาย
ที่น้องเห็นอ้ายเป็นบ่ส่วง
เป็นป่วงป่วงกะแค่น้อยใจ
บ่ต้องเป็นห่วงแค่นี้อ้ายไหวอ้ายเก่งกะด้อ

อ้ายบ่ได้เป็นหยังอ้ายเก่งกะด้อ
ยังหายใจต่อบ่ตายดอกส่ำนี้
น้ำตาไหลก็เพราะว่าอ้ายนั้นยินดี
บ่ได้มีอาการฟูมฟาย
ที่น้องเห็นอ้ายเป็นบ่ส่วง
เป็นป่วงป่วงกะแค่น้อยใจ
บ่ต้องเป็นห่วงแค่นี้อ้ายไหวอ้ายเก่งกะด้อ
บ่ต้องเป็นห่วงแค่นี้อ้ายไหวอ้ายเก่งกะด้อ