Η μοναξιά αγάπη μου

Ότι κι αν λεσ η μοναξιά δεν παίρνει από λόγια
Δεν τη σκοτώνει η μουσική ούτε και οι προβολείσ
Σου παίρνει το μυαλό σε ρίχνει στα υπόγεια
Και σε τελειώνει αργά αργά όσο την προκαλείσ

Η μοναξιά αγάπη μου και ζει και βασιλεύει
Σε αδειανά δωμάτια που κλαίει η ψυχή
Και τη χαρά σου στα κρυφά έρχεται και σου κλέβει
Χιλιάδεσ είναι γύρω σου και νιώθεισ μοναχή

Ότι κι αν λεσ η μοναξιά τα σωθικά σου τρώει
Αν τη γνωρίσεισ μια φορά παντού σ' ακολουθεί
Μαχαίρια κοφτερά οι δείχτεσ στο ρολόι
Όταν πεθαίνει ο έρωτασ και γίνεται πληγή

Η μοναξιά αγάπη μου και ζει και βασιλεύει
Σε αδειανά δωμάτια που κλαίει η ψυχή
Και τη χαρά σου στα κρυφά έρχεται και σου κλέβει
Χιλιάδεσ είναι γύρω σου και νιώθεισ μοναχή