Gençliğin Gözyaşı
Rafet El Roman
Ben her sabah gözlerim
Yaşlı yaşlı uyanıyorum
Çaresiz savaşıyorum
Anılarımla, sorularla
Dostlarım içimde sanki
Kurt misali beni yiyorlar
Yavaş yavaş, parça parça
Görüyorum ki ölüyorum
Benim şu kalbim, benim şu gönlüm
Seni mi sevdi, sana mı güvendi?
Benim şu aklım şaştı kaldı
Sana mı kandı, sana mı inandı?
Çok düşündüm, çok üzüldüm
Pişman oldum, kader dedim
Dün sabah seni affettim
"İnsanoğlu, yaşam..." dedim