Yaralandım Ama Ölmedim
Yaralandım ama ölmedim
Yalanlarına hiç gülmedim
Evet yok hislerim, sen hiç görmedin...
Bak bu giydiğim benim deli gömleğim
Yaralandım ama ölmedim
Yalanlarına hiç gülmedim
Evet yok hislerim, sen hiç görmedin...
Bak bu giydiğim benim deli gömleğim
Kal oralarda
Mutluysan buralara gelme
Oralarda aklımı görürsen söyle dönsün eve
Yalnızlığın içinde gecenin 3'ünde...
Uyumaksa en güç'ü ve bazen en güçsüzüm
Bazen aynalara küsmüşüm bazen karanlığa
Eve kapanmalara bir de saklanmalara
Gün gelir önemini yitirir tarihler...
O güzel sözler gider yerine hakaretler!
Birden değişir karakterler
Dersin "YETER!"
O tuttuğun eller artık neşter gibi...
Artık içini döktüğünde eski bir defterdir
Şarkılarımdan da nefret et, benden ettiğin kadar
Kimse kimseyi artık etmiyor alakadar
Ben anlamadım "melek" dediğim olmuş gaddar
Hayat; batak. Elim boktan, açılmış kartlar...
Yaralandım ama ölmedim
Yalanlarına hiç gülmedim
Evet yok hislerim, sen hiç görmedin...
Bak bu giydiğim benim deli gömleğim
Yaralandım ama ölmedim
Yalanlarına hiç gülmedim
Evet yok hislerim, sen hiç görmedin...
Bak bu giydiğim benim deli gömleğim
Üşüdüm Üsküdar'da bir yaz günü
Başım düşlerimle belada, boğazımda bir düğüm
Söndürün caddelerin lambalarını!
Bu gece beni kimse görmesin, darmadağınım!
Neyse... Bir şekilde kendimi eve attım
Yaktım mumları, duvardaki resmine baktım
İçtiğim Viski de çenemi kilitledi
İçimi ısıtsın diye bir sigara yaktım
Bir köşede bayılmışım, kalktım
Baktım camdan dışarı; her yer karanlık
Bir salaklık edip yine başlamışım sigaraya...
Oysa Viskiyi de pek sevmezdim aslında
Elim gidiyor telefona, bir yanım "h"di" "iyor
Diğer yanım "s"kın yapma"
"Gözümden kaçan son mesajda yazıyor
"B" hikaye bitti artık, lütfen anla!"
Yaralandım ama ölmedim
Yalanlarına hiç gülmedim
Evet yok hislerim, sen hiç görmedin...
Bak bu giydiğim benim deli gömleğim
Yaralandım ama ölmedim
Yalanlarına hiç gülmedim
Evet yok hislerim, sen hiç görmedin...
Bak bu giydiğim benim deli gömleğim