Küstüm...

Aynı mahalle,aynı duvar manzaralı balkonum
Yatağımda öyle dönüp durmaktan yorgunum
Uyumayı başarmak da tek hedefim sanki
Rutin içtiğim tütün de ağır geldi sahi
Bugün daha çarşamba haftanın daha ortası
Yalnızlık salak bi balık bende onun oltası
Bu kadar düşünmek olur hayatına mani
Bazen biraz aptal olmak işe yarar yani
Günler benim yüzüme doğmuyordu bu ara
Cebindeki son parayla bişeyleri kovala
Peyderpey eridi gitti heyecan ve heves
Gençliğim dibi gördü bide tombul Efes
Gece saat 4 ve sabah kalkmam gerekli
Bugün diğer günlerden farklıydı demek ki
Yine de çok sevinme oğlum ümitler limitli
İmkanlar görüyorum kapılar kilitli
Sizin bana yalan saçan suratlarınızın her birine!
Küstüm...
Paraya boyanan sistemin yarattığı hislerine!
Küstüm...
Şu gençliğimin baharında kaybolan günlerime!
Küstüm...
Yargılarınızın o sahte değerlerine!
Küstüm...
Küstüm herşeye çünkü hayallerim yandı
Bir zamanlar gözlerimde umutlarım vardı
Garipliğin ortasında birde vurdu pandemi
Bunca zorluğun içinde delirmemek elde mi?
Napacaktık söyle bana herkes artık hissiz
Sokaklarda kayboluyor gençlerimiz işsiz
Vazgeçtik birçok şeyden bırak giden gitsin
İstemezdim hayatım bu yerlerde geçsin
Şimdi tatlı rüyalardan kopma vakti geldi
Herkes farklı bi maddeyle zihinlerini gerdi
Tanrım affet onlar özünde hiç böyle değildi
Düşünmenin suç olduğu bi alemde yenildi
Üzgünüm ben anne hala üstümde mi duan?
Geceleri uyku yoktu çekmiyosam duman
Her gün bu sebepten bana kızıyordu babam
Uçtu gitti kelebekler elde kaldı kozam
Yüzümüze gülmeyen şu kader denen illetine!
Küstüm...
Bizi bu hallere getiren eğreti adaletine!
Küstüüüm...
Şu yalan dünyanın içindeki lanetine!
Küstüm...
Kızmıyorum aynadaki serserinin ellerine!
Küstüm...