Het spook met spikkels
Griezelig en akelig en miezerig en kakelig en ach en wee
Gruwelijk en klagelijk en grauw en onverdraaglijk jippie jippie jippie jippie je
Het spookte lang geleden het is niettemin een feit
Een spook met zwarte spikkels is volledig uit de tijd
Want niemand die wou schrikken ze vonden hem niet eng
En als ie ‘s nachts kwam spoken dan riepen ze ‘weg kreng’
Ze zeiden ‘is dat spoken dat spook dat is wat bont’
Ze lachten hem dus vierkant uit al waarde hij ook rond
Akelig en zielig en onnodig triest
Zo ziet men maar hoe makkelijk men geluk verliest
Het spook kon niet meer slapen het kwam zo wit als krijt
Dus ‘s avonds bij zijn lieve vrouw verkrampt aan het ontbijt
Het riep ‘ik wil niet spoken ik ben maar tweede keus
Men neemt mij door mijn spikkeltjes gewoon niet serieus
Het komt omdat ik wit ben en toch niet helemaal
Het wil er bij het publiek niet in ik ben vast abnormaal’
Akelig en zielig en onnodig triest
Zo ziet men maar hoe makkelijk men geluk verliest
Nu heeft het spook zich handig uitbesteed als vlag
Heel moedig en verstandig hij wappert dag en nacht
Het is goed als men zich omschoolt maar doe het wel op tijd
Wie slaagt met vlag en wimpel diens bedje is gespreid
Akelig en zielig en onnodig triest
Zo ziet men maar hoe makkelijk men geluk verliest