Pentekontera

Söylenecek çok söz kalmamışsa
Kalabalıksa mezarlar
Yüzümüze kapatıp çıkın dünyadan artık
Her kanın aynı rengi korkan sizden olsun
Kurşun geçmez sesimde en uzak yıldızlar var
Kar sayar saçlarım, kardeşim

Senin o gözlerinin matem rengi ne
Yapsam tenimde doğum lekesi
Peki rüzgar ismin değil mi senin
Sesinde yalın ölüm sesi
Sen hayattasın pentekontera ben
Yürek perdemin önündeyim
Kurtar beni pentekontera yine rıhtımdayım
Önündeyim

Doğacak şafakların bile batında kan gün doğdu
Başaklar gibi kardeştiler kalktı
Kendi kardeşini boğdu
"annelerinden azar işiten çocuklar
Eve geç geldikleri için bu gece
Kağıttan kayıklara suikastimiz var!"

Hazin gelir yaşamak ölmekten
Bugün günlerden cehennem
Pıhtılaşır saniyeler günlere döner
Sana dönmez
Oturur boğazının ortasına bir yumruk
Gibi titretir sesini
Göz bebeğimi emziren bir gaflet var bilirim

Pergel kullanmadan yuvarlar
Umutları ağrılarım
Can simidimdeki martılarım saldırırken
Patentine utanç tablosunun
Renkleri harmanlayan argosunun rabarba
Abidenin kumdan paltosu
Saatimi yaptılar sırdaş boyutların
Değebileceğin soyutların ahengi

Atonal kaçamaklar
Sistem dışı mahcup davetiyen
Bulutların arasında kaybolan bir merdivene
Tırmanmaya başladı esaretim
Çiseliyor zulmün damlaları, dünden hasarlıyım
Yedi cihanda yasaklıyım kasvetim
Katran damıtır
Vasfından örnek verir hasmından
Sevgi tutar seni miden bulanır
Arbede faslından sonra gelir

Bir anlık sanrıların o kanlı tanrıların
Takılsa peşime de kum saatini yarılarım
Tütsün anılarım kaybolsun acıların
Ket vuran saflara rest çeken hasta yarınlarım

Korktuğumuz yollar vardı masallardan
Geçemezdik
Dudaklarında çarpı, dudaklarında şarkı
Dudaklarında çığlıklar geçemezdik
Uçurtmalardaki kargılar kardeşimizdi
Güneş buğusu ve dizimizde
Yaralar kardeşimizdi islıklar onlar da
Gökyüzü kimin oyun alanı
Kimin bahçesidir yeryüzü?