Belki [Live]

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet, ama ben kalırım
Hatırlanırım da belki
Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet, ama ben kalırım
Hatırlanırım da belki
Özlemle beklemekteyim hâlâ ilkbaharı ya da yazı
Yüzümü güldürebilen tek şey bu, bi' dostumun araması
İyi değilim, olamam da; sanki her gün kar havası
Çünkü üstümde kara bulutlar, göremiyorum hava nasıl?
Oradasın. Kal gitme hiç, budur benim bütün derdim
Soluk tenli kalbimdeki sıcak küçük figür sensin
Sen gül diye ağlardım ben çocuk gibi, ki gülmezdin
Başka birisi güzel yüzünü güldürebilir; bi' gün belki
Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet, ama ben kalırım
Hatırlanırım da belki
Çıkar mahsulü münasebetleri biter elbet, ama ben kalırım
Hatırlanırım da belki
Yıldızlarımı giyindim üstüme ama ruhum çok zayıf halen
Bana kızma; ağzım "gel" diyorken bile sana "dur" derse ifadem
Yeni şeyler öğreniyor insan yaklaşınca gerçeğe manen
Ve anlıyorsun ki hayat güzel, güzel olmayan her şeye rağmen
Sürekli yenilmekteyim hayatımda yok son 'round'
Hatalarımı anlıyorum ama sen gittikten çok sonra
Yerden kalkmak zor geliyor, her tarafım toz toprak
Sanırım dünyadaki en zor şey sonsuza dek dost olmak
Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet, ama ben kalırım
Hatırlanırım da belki
Çıkar mahsulü münasebetleri biter elbet, ama ben kalırım
Hatırlanırım da belki