Efkarım Az Değil II
Efkarım az değil al, beni yar kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar
Yağmurlu bi' gece doğmuşum
Dolunaydan hemen sonra
Sıradan bi' evde hane ahalisi küçük bi' kutlama yapmışlar
Rahatsız olmuşum alkıştan
Burayı sevdiğim yanlış yar inan
Annem üzülmesin diye ben intihar etmeye kalkışmam
Bu kentte buharlaşır deniz dağ eteklerini kaplar sis
Her manzara yasaktır zaten her güzel şeyin var manisi
Gözlerim huzurun mavisi ama tek gördüğü kaosun kallavisi
Sorar oldum acı çekmek için mi yaratmış Allah bizi?
Bil ki bunalsa da yaz günleri
İsyan edersen ukalasın
Dilediğin kadar mal mülk edin
Benim gözümde bi' fukarasın
Seneler önceydi yaz günleri
Yalanla yakıldı yar küllerim
Her şey yalan, yalan şarkılarım; yalan satılmamış albümlerim
Efkarım az değil al, beni yar kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar
Efkarım az değil al, beni yar kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar
Efkara giden, meçhul gemi dert taşır
Soluk almaz kimseler
Huzura gider zannedenler de var eli mahkum bekler
Hayalim huzuru görmek Tanrı'm
Ben ölmeyi sönmek sandım
Karla kapatıp ört efkarı
Ne işe yarar düne dönmek yalnız?
Aç şarkımı dön tekrarına bak
Gör gerçeği, son kez bağırıp terk et hayat
İsteğin oldu, doğup büyüdüm ölmek kaldı
Eşrafımı kaybedip üzdüm
Alır mutluluğu caddemin hüznü
Sistem, seni madde mi düzdü?
Dünya derdini halledip üç gün sonra göçüp giderim buralardan
Neden bu safaada mahvedip üzdün?
Bir yolum yok, beni sevmedin hayat ama ben günahkarsam annemi güldür
Kimseden olmaz kimseye dost
Onlar yaranı yeni bir yarayla kapar
Eşit olmak değil istekleri; para, pul, hakimiyet, saraylar aga
Düş peşinde vazgeçip aklından düş peşine bir başkasının
Peşinden gidilen insan insanlığını bir başkasına parayla satar
Efkarım az değil al, beni yar kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar
Efkarım az değil al, beni yar kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar
Efkarım az değil al, beni yar kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar
Efkarım az değil al, beni yar kurtar ne olur
Kadehlerde hep aynı akşamlar