Geçer

Düşersin dizin kanar
Ağlarsın azıcık
Ya öylece geçer
Ya da geçti sanırsın

Kalınlaşır derin zamanla
Ama bir gün kesiverir bir kâğıt
Ufacıktır ama yakar
Sonra o da geçer

Yine kimseler sevemez gibi
Nefesin kesilir gibi
Dünyanın son günüymüş gibi gelir
Ama sonra geçer

Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer

Uzağa düşer gözleri
Kapatır kapıyı yavaşça
Aklından sarılmak geçer
Ama o çeker gider

Yine kimseler sevemez gibi
Nefesin kesilir gibi
Dünyanın son günüymüş gibi gelir
Ama sonra geçer

Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer

Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer

Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer

Korkma geçer
Geriye kalırsa bir iz kalır
Korkma geçer
Seni sen yapan bir his kalır

Mum ışığında yürürken
Gelir biri açar ışıkları
Olduğun gibi sever
Görürsün geçer