Miðgarður
Skálmöld
manstu hvað gerðist í miðgarði þá?
ég sá, ég sá
margt fyrir löngu var búið til lag
ljóðið svo skrautlega skrifað
hetju sem barðist við vængjaða vá?
ég sá, ég sá
baldur sem barðist af drengskap þann dag
dó svo að við gætum lifað
vafrandi enn um hrollkalt hraun
hrakin sig glennir vofa
hitinn frá brennu huggar raun
hér sofa menn í kofa
kvöld úr norðri, kalt í hlíðum
knýr að dyrum myrkrið svart
þolinmóð við þannig bíðum
þess að verði aftur bjart
traustur máttur réttra rúna
róar geð er vindur hvín
sorgir allar sefast núna
sofðu, unga ástin mín