Czarne maki

Za jeziorem za wodą mieszka
Spójrz gdzie stromo wybiega brzeg
Mówią Ona jak jaskółeczka
Nieuchwytna niczyja jest

Jej skrzydełek wąski sierp
U samych granic dnia
Jakby rozpościerał zmierzch
Czarnego maku kwiat

Dylu-dylu na badylu
Czarne maki senny zmierzch
Dylu-dylu na badylu
Nigdy nie dostaniesz jej

Z pobliskiego raz miasteczka
Przyszedł chłopiec zobaczył ją
Już bez ciebie rzekł Jaskółeczko
Nie potrafiłbym odejść stąd

Twych skrzydełek wąski sierp
Wieczorne niebo tnie
Jakby rozpościerał zmierzch
Czarnego maku kwiat

Dylu-dylu na badylu
Czarne maki senny zmierzch
Dylu-dylu na badylu
Nigdy nie dostaniesz jej

Choć pokochał ją najserdeczniej
Najgoręcej jak tylko mógł
Nie rozumiał że Jaskółeczka
Swej wolności nie odda mu

Jej skrzydełek ostry sierp
Na dwoje niebo tnie
Dla jednego biały dzień
Drugiemu nocy czerń

Jeśli dziś nie rozumiesz jeszcze
W czym nieszczęście zrozumiesz wnet
Pokochałeś ty Jaskółeczkę
Dla niej samej dla siebie nie

Dylu-dylu na badylu
Czarne maki senny zmierzch
Dylu-dylu na badylu
Nigdy nie dostaniesz jej

Dylu-dylu na badylu
Czarne maki senny zmierzch
Dylu-dylu na badylu
Nigdy nie dostaniesz mnie