Χειμώνας

Ζήσαμ' ωραία τησ αγάπησ μασ την άνοιξη
Με τ' απριλιού τα λουλουδένια τα χαλιά
Και τα πουλιά κι' αυτά σωπαίναν με κατάνυξη
Όταν εμείσ οι δυο αλλάζαμε φιλιά
Το καλοκαίρι και ο έρωτασ τρελάθηκε
Ήταν θερμόσ κι' είχε μεθύσει από ευωδιέσ
Με το φθινόπωρο η αγάπη μασ μαράθηκε
Ήρθε σε λίγο κι ο χειμώνασ στισ καρδιέσ

Χειμώνασ δεν τ' ακούω πια τριγύρω μου τ' αηδόνια
Χειμώνασ κι' η καρδιά μου εσκεπάστηκε με χιόνια
Με χτυπά το ξεροβόρι μ' απονιά
Κι' έχει σβήσει κάθε σπίθα στησ ελπίδασ τη γωνιά
Χειμώνασ πωσ μου φαίνεται η νύχτα σαν αιώνασ
Πωσ να βρω τη λησμονιά μεσ τη βαρυχειμωνιά
Στη φριχτή τησ μοναξιάσ μου παγωνιά

Μα η αγάπη αν τα νιάτα μασ τα κέρασε
Με χίλια χάδια κι' ανοιξιάτικα φιλιά
Όταν για κάποιο πείσμα δείξει ότι πέρασε
Θα σβήσει μέσ' τησ λησμονιάσ τη σιγαλιά
Μετανοιωμένοι απ' τ' ανόητα γινάτια μασ
Τησ μοναξιάσ θα δούμε άτυχεσ βραδιέσ
Κι' όταν το δάκρυ ψιχαλίζει από τα μάτια
Τότε θα πει πωσ χειμωνιάζουν οι καρδιέσ

Χειμώνασ δεν τ' ακούω πια τριγύρω μου τ' αηδόνια
Χειμώνασ κι' η καρδιά μου εσκεπάστηκε με χιόνια
Με χτυπά το ξεροβόρι μ' απονιά
Κι' έχει σβήσει κάθε σπίθα στησ ελπίδασ τη γωνιά
Χειμώνασ πωσ μου φαίνεται η νύχτα σαν αιώνασ
Πωσ να βρω τη λησμονιά μεσ τη βαρυχειμωνιά
Στη φριχτή τησ μοναξιάσ μου παγωνιά