Νάνι νάνι [1939]

Έξω βρέχει πολύ κι είν‘ η νύχτα θολή
Λεσ και βρέχει παντού στον πλανήτη
Πού θα πάμε και πώσ και ποιοσ θα 'ν‘ ο σκοπόσ
Πιο καλά ασ καθήσουμε σπίτι
Να χτενίσω μαλλιά να κατέβω σκαλιά
Δεν αξίζει στ‘ αλήθεια ο κόποσ
Ασ καθήσουμ‘ εδώ να μα δεισ να σε δω
Κι ασ περάσει η βραδιά όπωσ όπωσ

Αγκαλιά εγώ κι εσύ
Στ‘ αμπαζούρ το θαλασσί από κάτω
Μ‘ ένα δυο μαρασκινό
Κι ένα τσιγαράκι αγνό μυρωδάτο
Με πινάκλ ή με κουμκάν στο ντιβάνι
Θα περάσει η βραδιά τι να κάνει
Κι‘ όταν φτάσει πια μισή
Αγκαλιά εγώ κι‘ εσύ νάνι νάνι

Θα κυλίσει η βραδιά πληκτική και βαριά
Όμωσ θα 'ν‘ απαλή και ωραία
Γιατί πάνε καιροί τι αλήθεια σκληρή
Που δεν κάναμε οι δυο μασ παρέα
Φιλικά στοργικά τυλιγμένοι γλυκά
Στου καπνού τισ γαλάζιεσ τουλίπεσ
Θα μιλάμε σιγά και θα λέμε αργά
Τουσ καημούσ τισ χαρέσ μασ τισ λύπεσ

Αγκαλιά εγώ κι εσύ
Στ‘ αμπαζούρ το θαλασσί από κάτω
Μ‘ ένα δυο μαρασκινό
Κι ένα τσιγαράκι αγνό μυρωδάτο
Με πινάκλ ή με κουμκάν στο ντιβάνι
Θα περάσει η βραδιά τι να κάνει
Κι‘ όταν φτάσει πια μισή
Αγκαλιά εγώ κι‘ εσύ νάνι νάνι