Οδός τρέλας
STAMATIS GONIDIS
Πίσω απ' τα κάγκελα κοιτάζει και γελάει
Σε ένα δικό του κόσμο ζει παραμιλάει
Θεέ μου τι τρέλα αυτόσ ο κόσμοσ κουβαλάει
Που είναι απ' έξω και εδώ μέσα με κρατάει
Κανείσ δεν ρώτησε να μάθει το γιατί
Έχει ταυτότητα τησ τρέλασ το χαρτί
Ένα μυαλό είχε χειμώνα καλοκαίρι
Γιατί τρελάθηκε ούτε κι αυτόσ το ξέρει
Αυτοί που φταίνε είναι απ' έξω
Άδικε κόσμε πωσ να σ' αντέξω
Υποκρισία και αχαριστία
Που εγώ τρελάθηκα είναι αιτία
Σ' ένα δωμάτιο ερμητικά κλεισμένο
Δεν έχει μείνει τώρα τι να περιμένω
Μου φταίει το σύστημα που με έχει κλειδωμένο
Οδόσ τησ τρέλασ η διεύθυνση που μένω