Μες του Βεΐκου τα στενά

Μεσ του βεϊκου τα στενά
Καίγεται η καρδιά μου
Και κάθε βράδυ ξενυχτώ
Ωσ το πρωί
Στην πόρτα σου κυρά μου

Μεσ του βεϊκου τα στενά
Βρέχομαι και κρυώνω
Και αν τ' αγιάζι με χτυπά
Χαλάλι σου
Ποτέ δε μετανιώνω

Μεσ του βεϊκου τα στενά
Η γειτονιά κοιμάται
Κι εγώ μονάχα ξαγρυπνώ
Για σένανε
Κι η νύχτα με λυπάται