Το σαφάρι της ζωής

Εσείσ που γίνατε για φράγκα κυνηγοί
Μεσ στησ ζωήσ το μακελειό και το σαφάρι
Μην απορείτε που μιλώ με το φεγγάρι
Και που στα στήθια μου δε φώλιασε πληγή

Μεσ στο μυαλό μου πύργουσ χτίζω
Κι όταν τα ούζα μου θα πιω
Την ίδια ώρα τουσ γκρεμίζω
Και με το ύφοσ σασ γελώ
Μεσ στο μυαλό μου πύργουσ χτίζω
Κι όταν τα ούζα μου θα πιω
Την ίδια ώρα τουσ γκρεμίζω και γελώ

Εσείσ που παίρνετε το άγχοσ παραγιό
Και ξημερώνεστε στο ίδιο μαξιλάρι
Μην απορείτε που δε γίνουμαι κουβάρι
Εμένα η μάνα μου δεν κάνει άλλο γιο

Μεσ στο μυαλό μου πύργουσ χτίζω
Κι όταν τα ούζα μου θα πιω
Την ίδια ώρα τουσ γκρεμίζω
Και με το ύφοσ σασ γελώ
Μεσ στο μυαλό μου πύργουσ χτίζω
Κι όταν τα ούζα μου θα πιω
Την ίδια ώρα τουσ γκρεμίζω και γελώ