Τοπίο μυστικό

Ένα πλοίο που δεν τρέμει τη στιγμή
Το κατάρτι του περήφανα ορθώνει
Κι όμωσ έχει απ' τα ταξίδια κουραστεί
Κι έτσι πάει με την τύχη στο τιμόνι

Χρόνια τώρα μια γυναίκα μακριά
Αγναντεύει απ' το βράχο τησ ευθύνησ
Ένα πλοίο φωτισμένο που περνά
Είναι μήπωσ τησ γραμμήσ ή τησ οδύνησ

Κάθε πλοίο κι ένασ άντρασ που περνά
Πάντα μόνοσ δυνατόσ αρχαίοσ μύστησ
Μα στο βράχο τρομαγμένοσ δεν κοιτά
Κι έτσι χάνει το σινιάλο τησ ψυχήσ τησ