Mia Efhi

Κάνω Θεέ μου απόψε μια ευχή
Άλλη ελπίδα να μη γραφτεί
Σε μαρμάρινη πλάκα παγωμένη ψυχρή
Που δεν έχει πολλά να σου πεί

Πάλι με αίμα γεμίζει η πέννα
Πάλι οι ειδήσεις βρήκανε πρώτο θέμα
Πάλι οι ειδικοί θα πάρουν τα κανάλια ένα ένα
Και θα μιλάνε για συμπόνοια μεγάλο ψέμα

Πάλι ευθύνες θα ρίξουν στους δρόμους
Πάλι θα πούν για ατήρητους νόμους
Κι η τροχαία θα στήσει μπλόκα στις οδούς
Όμως τώρα είναι αργά τ'ακους

Τώρα ότι κι αν κάνεις δε γεμίζεις τα άδεια σπίτια
Ούτε θα'σαι εκεί ν'αναπληρώσεις τα σερβίτσια
Δεν θα κάτσεις στην καρέκλα του άδειου θρανίου
Δε θα παίξεις με τα υπόλοιπα παιδιά στην αυλή του σχολείου

Δε θα πείς σ'αυτή τη μάνα σ'αγαπώ
Κι είναι λίγο σου λέω ότι κι αν πώ
Απλά κάνω κι εγώ μια μικρή προσευχή
Κι ας φτάσει στ'αυτιά όποιων πρέπει σαν ευχή

Κάνω Θεέ μου απόψε μια ευχή
Άλλη ελπίδα να μη γραφτεί
Σε μαρμάρινη πλάκα παγωμένη ψυχρή
Που δεν έχει πολλά να σου πεί

Ανεκπλήρωτα όνειρα ψάχνουν γι'απάγγειο
Θλιμμένοι γονείς ψάχνουν να βρουν κουράγιο
Κι εσύ είσαι ακόμα μπρόστά στο γυαλί
Ψάχνεις να βρεις να πείς τη σωστή συμβουλή

Κοιτάς να κλέψεις λίγο χρόνο ζώνης τηλεοπτικής
Γιατί ντε και καλά αυτά που λες είναι σωστά
Πρέπει ν'ακουστείς πρέπει θλίψη να δείξεις
Πρέπει να συγκνηθείς πρέπει κάτι τέλοσπάντων να πείς

Και μετά να φας και ήσυχος να κοιμηθείς
Και στο κοινωνικό σου έργο ν'αφωσιωθείς το επόμενο πρωί
Πρέπει άκρη να βρείς γι'αυτό τον τόπο
Για να πάει μπροστά πρέπει να βρείς τον τρόπο

Μα δεν θα πάει όταν πεθαίνει η ελπίδα καθημερινά
Σ'αυτή την άσφαλτο που μόνο θύματα μετρά
Έτσι κάνω κι εγώ μια μικρή προσευχή
Κι ας φτάσει στ'αυτιά όποιων πρέπει σαν ευχή

Κάνω Θεέ μου απόψε μια ευχή
Άλλη ελπίδα να μη γραφτεί
Σε μαρμάρινη πλάκα παγωμένη ψυχρή
Που δεν έχει πολλά να σου πεί

Βαρέθηκα σου λέω ν'ακούω συμβουλές και λόγια
Προκοπή δεν είδαμε με φανφάρες κι ευχολόγια
Τα σχολεία όλο αδειάζουν τα γηροκομεία ανθούν
Και τα όνειρα δε βρίσκουν πάτημα ν'αναπτυχθούν

Αν ξεφύγεις απ'του εμπόρου το μάτι
Ασυνείδητο τιμόνι θα σ'αφήσει νεκρό η σακάτη
Τυχερός πολύ αν είσαι κι απ'αυτά αν γλιτώσεις
Σίγουρα δεν θα προλάβεις τη θητεία να τελειώσεις

Κι εσυ πάλι εκεί για το μέλλον να μιλάς
Γενικά συγκλονισμένος που και που όμως γελας
Κι εγώ πάλι εδώ να σου φωνάζω φτάνει
Βρές τον τρόπο κάνε κόλπο που επιτέλους να πιάνει

Γίνε αιτία τούτη χώρα στα λευκά να ντυθεί
Και να πάψει αθώα θύματα συνέχεια να θρηνεί
Έτσι κάνω κι εγώ μια μικρή προσευχή
Και ας φτάσει εκεί που πρέπει σαν ευχή

Κάνω Θεέ μου απόψε μια ευχή
Άλλη ελπίδα να μη γραφτεί
Σε μαρμάρινη πλάκα παγωμένη ψυχρή
Που δεν έχει πολλά να σου πει