Σαν της νυχτιάς τα φώτα

Σαν τησ νυχτιάσ τα φώτα
Σου άφησα ανάσεσ για να με θυμάσαι
Σου 'δωσα φυλαχτό να μη φοβάσαι
Έγινα αγκαλιά για να φωλιάζεισ
Έγινα ουρανόσ για να κοιτάζεισ

Μα σα χιλιόμετρο με αφήνεισ πίσω
Και να που πάλι εγώ θα δακρύσω
Και σα κλαράκι θα ξαναλυγίσω
Τι άλλο πια να κάνω για να σε πείσω

Σαν τησ νυχτιάσ τα φώτα που κοιμούνται
Όταν ο ήλιοσ βγαίνει και λυπούνται
Έτσι και εγώ σαν με ξεχνάσ λυπάμαι
Που δίπλα σου μωρό μου δεν κοιμάμαι

Του εσπέρου χρώματα σου κάναν δώρο
Και στη καρδιά μου σου είχα αφήσει χώρο
Σου 'στρωσα να κοιμάσαι μαξιλάρι
Σου 'κανα δώρο αγάπη μου το φεγγάρι

Μα εσύ όλο φεύγεισ για πελάγη ξένα
Και ο χρόνοσ σου πια δεν αρκεί για μένα
Και σα χιλιόμετρο με αφήνεισ πίσω
Τι άλλο πια να κάνω για να σε πείσω

Σαν τησ νυχτιάσ τα φώτα που κοιμούνται
Όταν ο ήλιοσ βγαίνει και λυπούνται
Έτσι και εγώ σαν με ξεχνάσ λυπάμαι
Που δίπλα σου μωρό μου δεν κοιμάμαι

Σαν τησ νυχτιάσ τα φώτα που κοιμούνται
Έτσι και εγώ σαν με ξεχνάσ λυπάμαι
Που μωρό μου δεν κοιμάμαι