Perastikos Ke Viastikos

Όταν φορέσουμε τα ρούχα μασ και πάλι
Θα 'μαστε κάποιοι που δεν ζήσαμε ποτέ
Στην ερημιά τησ εποχήσ φτάνουν δυο ώρεσ ενοχήσ
Φτάνουν δυο λέξεισ και μια αγάπη δυψασμένη
Και μια εξαίρεση στο είμαστε χαμένοι

Μέσα στισ φλέβεσ σου ταξίδεψα το βράδυ
Πάνω στη σάρκα σου που κράτησα γυμνή
Να που κατάφερα να ζω μέσα στου πόθου τον σπασμό
Να σε ζαλίζω να ιδρώνω να πεθαίνω
Να ζω τον έρωτα δικό μου κι όμωσ ξένο

Περαστικόσ και βιαστικόσ
Σβήνω ονόματα στη νύχτα
Πριν καλημέρα να σου πω
Σου λέω ξανά μια καληνύχτα
Περαστικόσ και βιαστικόσ
Σπάω του κόσμου τουσ καθρέφτεσ

Όταν φορέσουμε τα ρούχα μασ και πάλι
Θα 'μαστε κάποιοι που δεν ζήσαμε ποτέ
Ήταν μια ένωση μικρή σαν μια βροχή σαν μια στιγμή
Ένασ καθρέφτησ με δυο είδωλα σπασμένα
Σαν μια εξαίρεση στο όλα είναι χαμένα

Περαστικόσ και βιαστικόσ
Σβήνω ονόματα στη νύχτα
Πριν καλημέρα να σου πω
Σου λέω ξανά μια καληνύχτα
Περαστικόσ και βιαστικόσ
Σπάω του κόσμου τουσ καθρέφτεσ