Odissia
Filippos Grapsas, Christos Nikolopoulos
Να ήμουν έτοιμος για αλλού
τρέλα να πούλαγα
τα θυμωμένα κύματα
να τα τραγούδαγα
Ν'ακούσουνε κι οι άνεμοι
μήπως καλμάρουνε
να πάρω τη ζωή μου πια
και να σαλπάρουμε
Να ζούσα μια Οδύσσεια
παρέα με τους θάνατους
τέτοιο σχολειό στα σίγουρα
ποτέ δε βγάζει αγράμματους
Σειρήνες μέσ'στα πέλαγα
να μου μαθαίνουνε
πώς από πείσμα κι έρωτα
όλα τα κάστρα πέφτουνε
Να ήμουνα στου κόσμου αυτού
το άλυτο μπέρδεμα
εδώ μεγάλο βάσανο
εκεί πλημμέλημα
Κι από τις γνώσεις της ζωής
που με πλουτίσανε
να δώσω και στους φίλους μου
που δεν τολμήσανε
Να ζούσα μια Οδύσσεια
παρέα με τους θάνατους
τέτοιο σχολειό στα σίγουρα
ποτέ δε βγάζει αγράμματους
Σειρήνες μέσ'στα πέλαγα
να μου μαθαίνουνε
πώς από πείσμα κι έρωτα
όλα τα κάστρα πέφτουνε
πώς από πείσμα κι έρωτα
όλα τα κάστρα πέφτουνε