Ο πατέρας

Ένασ πατέρασ βασανισμένοσ
Στο σπίτι πάει συλλογισμένοσ
Ποιοσ να ξέρει πάλι τι να του συμβαίνει
Κι απ' τα δυο του μάτια δάκρυα κυλούνε

Κάθε βήμα που πατάει
Κι ένασ πόνοσ βαριά τόνε χτυπάει

Είναι η ζωή του μια τυραννία
Φαρμάκια πίκρεσ και αγωνία
Τι θυσίεσ θέλει σήμερα ένα σπίτι
Μόνο ένασ πατέρασ ξέρει να μασ πει

Τι πόνουσ κρύβει μεσ στην καρδιά του
Το μαρτυράνε τ' άσπρα μαλλιά του
Του σπιτιού κολόνα είναι ο πατέρασ
Σαν το βράχο στέκει σ' ό,τι κι αν συμβεί