Της κοινωνίας ναυαγός

Τησ κοινωνίασ ναυαγόσ
Και τησ ζωήσ αμαρτωλόσ
Νύχτα σε νύχτα κυκλοφορώ
Κι όλο πιο κάτω κατρακυλώ

Μόνον αυτή π' αγάπησα
Και μ' έχει φαρμακώσει
Όσο κι αν παραστράτησα
Μπορούσε να με σώσει

Συντρίμμι τώρα θλιβερό
Το θάνατό μου καρτερώ
Μεσ στα σκοτάδια μεσ στη ντροπή
Τηρώ το σώμα και την ψυχή

Μόνον αυτή π' αγάπησα
Και μ' έχει φαρμακώσει
Όσο κι αν παραστράτησα
Μπορούσε να με σώσει

Κι αν είχεσ μάνα μου γλυκιά
Για μένα όνειρα πολλά
Κλείσε τα μάτια να λυτρωθείσ
Γιατί θα κλάψεισ αν θα με δεισ