Το δάκρυ της ορφάνιας

Όταν δεν έχεισ μάνα τον πόνο σου να πεισ
Και το χαμόγελό τησ στα χείλη τησ να δεισ
Κι όταν μεσ στη ζωή σου είσαι χωρίσ πατέρα
Καμιά χαρά δε νιώθεισ δε βλέπεισ άσπρη μέρα

Το δάκρυ τησ ορφάνιασ είναι διπλό στον πόνο
Κι αυτοί που ορφανέψανε αυτοί το νιώθουν μόνο

Απ' τη ζωή σαν λείπει τησ μάνασ η στοργή
Και σέρνεσαι διωγμένοσ απ' όλουσ ‘δω κι εκεί
Χωρίσ να ‘χεισ πατέρα για να σε προστατέψει
Στη δύσκολη την ώρα ποιοσ θα σε συμβουλέψει

Το δάκρυ τησ ορφάνιασ είναι διπλό στον πόνο
Κι αυτοί που ορφανέψανε αυτοί το νιώθουν μόνο

Στην αγκαλιά τησ μάνασ θα βρεισ παρηγοριά
Στο βλέμμα του πατέρα θα δεισ τη σιγουριά
Ειδάλλωσ τριγυρίζεισ κορμί βασανισμένο
Κι είναι το ηθικό σου για πάντα πια χαμένο

Το δάκρυ τησ ορφάνιασ είναι διπλό στον πόνο
Κι αυτοί που ορφανέψανε αυτοί το νιώθουν μόνο