Τους πονεμένους συμπονώ

Εγώ ορκίστηκα στον ήλιο
Τραγούδι να μην ξαναπώ
Μα στου σπιτιού μου τα σκαλιά
Εμαζευτήκαν τα πουλιά
Και με ρωτούσανε θλιμμένα
Γιατί δεν τραγουδάω πια
Ποιοσ μου ‘χει κλέψει τη λαλιά

Είμαι βουτηγμένοσ μεσ στη μαύρη πίκρα
Απ' τισ αδικίεσ που με έχουν βρει
Πώσ να τραγουδήσω πού να βρω το κέφι
Αφού μου ‘χουν κάνει μαύρη τη ζωή
Μαύρη τη ζωή

Τουσ πονεμένουσ συμπονάω
Τον ξένο πόνο τραγουδώ
Μα με μισούνε σαν εχθρό
Κι έχω παράπονο πικρό
Μέχρι που μου ‘ρχεται να φύγω
Σε ξένο τόπο μακρινό
Λίγη γαλήνη για να βρω

Είμαι βουτηγμένοσ μεσ στη μαύρη πίκρα
Απ' τισ αδικίεσ που με έχουν βρει
Πώσ να τραγουδήσω πού να βρω το κέφι
Αφού μου ‘χουν κάνει μαύρη τη ζωή
Μαύρη τη ζωή