Uyan / Konuşmak- Şiir
İki gözü, iki çeşme hepimize sesleniyor
Deva bul bu derde gel beni kurtar diyor
Kanadı kırık kuş gibi garibin içi kan ağlıyor
Beni ateşe atmadan önce vicdanına bir sor diyor
Uyan uyan, uyan uyan
Koy elini kalbine geç olmadan
Bu yolun sonu yokuştur deme
Dağları aşarız eğer inanırsan
Uyan uyan, dostum uyan
Koy elini kalbine geç olmadan
Bir olur geliriz üstesinden
Her şey mümkün eğer inanırsan
Böyle gelmiş böyle gider
Deyip de sakın aldanma
Kim bilir belki de değer
Sen en iyisi doğrundan cayma
Aç gözünü gör de bak
A gülüm kendini kandırma
Senin de yüreğin yanacak
Hele bir ortak ol da yangınına
Uyan uyan, uyan uyan
Koy elini kalbine geç olmadan
Bu yolun sonu yokuştur deme
Dağları aşarız eğer inanırsan
Uyan uyan, dostum uyan
Koy elini kalbine geç olmadan
Bir olur geliriz üstesinden
Her şey mümkün eğer inanırsan
Yerimiz, yurdumuz toprağımız yok oluyor ebediyen
Evimiz, yuvamız biricik ocağımız gidiyor elden
Uyan uyan, uyan uyan
Koy elini kalbine geç olmadan